Wywiad wideo. Rozmawiamy z Woodym Allenem i gwiazdami "Niewiernych w Paryżu". Do kin wszedł właśnie najnowszy film Woody'ego Allena "Niewierni w Paryżu". To historia pary, która sprawia wrażenie idealnego małżeństwa. Wystarczy jednak spotkanie z byłym kolegą z klasy, by ta iluzja legła w gruzach Traducciones en contexto de "kolegą z klasy" en polaco-español de Reverso Context: kolega z klasy Traducción Context Corrector Sinónimos Conjugación Conjugación Documents Diccionario Diccionario Colaborativo Gramática Expressio Reverso Corporate Wybierz jeden z podanych zawodów: ratownik, nauczyciel, kierowca autobusu lub informatyk. Zastanów się, jakie cechy mogą istotnie utrudniać wykonywanie tego zawodu. Przedyskutuj problem z koleżanką / kolegą. Ustalcie listę obejmującą pięć cech. Przedstawcie zebrane cechy pozostałej części klasy. Uzasadnijcie dokonany wybór. I tak w trzeciej klasie z reguły omawiam daily routines w połączeniu z telling the time, co daje uczniom możliwość opowiedzenia o swoim codziennym dniu z podaniem ram czasowych. W czwartej klasie wracamy do telling about yourself i tu uczniowie mają szansę podzielić się informacjami o sobie, a także przeprowadzić wywiad z kolegą/ Rafał Pęcherz z klasy 8d LAUREATEM WOJEWÓDZKIEGO KONKURSU PRZEDMIOTOWEGO Z HISTORII R.: Mam przyjemność przeprowadzić rozmowę z uczniem klasy 8d Rafałem Pęcherzem – LAUREATEM Wojewódzkiego Konkursu Przedmiotowego z Historii. Dzień dobry, Rafale. Na początek: najserdeczniejsze gratulacje! R. P.: Dziękuję bardzo. Tomek: Jednym z moich ulubionych zajęć jest uprawianie sportu razem z rodzicami. Wspólnie jeździmy na rowery, gramy w tenisa czy badmintona. W zimie spędzamy weekendy trenując jazdę na nartach. Ostatnio zaczęliśmy wspólnie chodzić na basen. Kolejnym z moich ulubionych zajęć są długie spacery z psem. Zrób wywiad z kolega z klasy na temat wakacji (gdzie, z kim, itp.) - Zaliczaj.pl. Zrób wywiad z kolega z klasy na temat wakacji (gdzie, z kim, czym, jedziesz lecisz po coitp.) np. gdzie jedziesz na wakacje i dla chętnych podsumowanie:*. Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono vYlpsXP. Odpowiedzi [ja]-Dzień dobry (lub wpisz sobie jakie chcesz powitanie)[kolega]-Dzień dobry[ja]Chciałbym ci zadać kilka rodzeństwo?[k]Nie jestem jedynakiem[j]ile masz lat?[k]...(zamiast kropek wpisz jego wiek)[j]kiedy masz urodziny?[k] 6 grudnia[j]lubisz psy?[k] Tak bardzo,chciałbym mieć buldoga[j]Gdybyś miał wybrać między pływaniem ,a bieganiem co byś wybrał?[k]Pływanie,wole relaksować się w wodzie[j}Czy lubisz zwierzęta?[k]Tak,mam nawet rybki.[j]lubisz czytać[k]Tak,moja ulubiona książka to "Harry Poter"[j]lubisz imprezy?[k]Nie wole siedzieć w domu[j]uprawiasz jakieś sporty?[k]Jasne, gram w piłkę nożną[j]dziękuje ci za ma za menia123 odpowiedział(a) o 19:05 na co mam odpowiadać skoro nie zadałeś pytania? Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Sejm Dzieci i Młodzieży jest wyjątkowym projektem edukacyjnym realizowanym przez Kancelarię Sejmu od 1994 roku. W kolejnych latach do grona współorganizatorów dołączyły Centrum Edukacji Obywatelskiej (CEO), Ośrodek Rozwoju Edukacji (ORE) oraz Instytut Pamięci Narodowej. Jego celem od ponad 20 lat jest kształtowanie postaw obywatelskich oraz szerzenie wśród młodzieży wiedzy na temat zasad funkcjonowania polskiego Sejmu i demokracji parlamentarnej. A od kilku lat także aktywizacja młodych ludzi do działania na rzecz ich środowisk lokalnych. Każdego roku, w ramach nowej edycji SDiM, ogłaszany jest konkurs dla uczniów, w którym nagrodą jest udział w posiedzeniu odbywającym się tradycyjnie 1 czerwca, czyli w Międzynarodowym Dniu Dziecka. Od 2010 roku kandydaci do SDiM pracują w zespołach dwuosobowych, wykonując związane z tematyką sesji działanie społeczne. Jest to projekt dla uczniów w wieku od 13 do 18 lat. W tym roku temat brzmi: “Jakie ideały żołnierzy Armii Krajowej i Narodowych Sił Zbrojnych przetrwały i odniosły zwycięstwo? Które z tych wartości są dla Ciebie ważne?” Uczniowie I Liceum Ogólnokształcącego im. Feliksa Fabianiego w Radomsku już od kilku lat angażują się w ten projekt. Nie inaczej jest w tym roku. Do konkursu zgłosili się Jakub Miarka i Mateusz Stanek z klasy IIB. Na swojego bohatera wybrali sobie żołnierza wyklętego – Stanisława Sojczyńskiego, ps. “Warszyc”. Do projektu uczniów przygotowywały nauczycielki I LO: Małgorzata Machaj i Bożena Ujma, która opowiedziała naszemu portalowi o tym, czy trudno dzisiejszą młodzież zaangażować w tego rodzaju działania. – Muszę na wstępie już przyznać, że mamy fantastycznych uczniów, bardzo zdolnych, którzy chętnie angażują się w różnego rodzaju działania, jakie prowadzimy w szkole, bowiem nie są to tylko projekty historyczne. Na brak zainteresowania osób chętnych i uzdolnionych, które mają możliwości i chęci, narzekać nie możemy. Pomimo, że czasy są nieco inne, to właśnie dzięki tego typu projektom młodzież ma możliwość, jak kiedyś, spotykania się i integracji. I niewątpliwie dla nas nauczycieli jest to też sposób, aby się spełniać i realizować zawodowo. Przed uczniami wyzwanie było spore. Chłopcy sami wybrali sobie postać Warszyca, który działał na naszym terenie. Szkoła angażuje się w ten projekt już od dobrych kilku lat. Nasza młodzież uczestniczyła w ubiegłorocznych sesjach. W zeszłym roku mieliśmy laureatów. Zawsze realizujemy te projekty w taki sposób, aby skłonić młodzież do dotarcia do świadków historii, osób które żyją i przede wszystkim mają cenną wiedzę do przekazania, której nie zdobędą nigdzie indziej. Rozmowa z uczniami – Jakubem Miarką i Mateuszem Stanek. Skąd dowiedzieliście się o takiej inicjatywie, jaką jest udział w Sejmie Dzieci i Młodzieży? Jakub Miarka – O projekcie dowiedzieliśmy się od wychowawczyni Małgorzaty Machaj oraz naszego drugiego opiekuna merytorycznego Bożeny Ujmy. Wasze zainteresowania kręcą się wokół historii, polityki? Mateusz Stanek – Myślę, że tak z tego wynika to nasze przedsięwzięcie, w którym teraz bierzemy udział. Wspólnie z kolegą lubimy działać poza szkołą i podejmować wiele innych aktywności oprócz nauki. Dlatego Sejm Dzieci i Młodzieży wydał się dla nas być, jak najbardziej odpowiedni. Dlaczego Wasz wybór padł na Stanisława Sojczyńskiego? – Głownie dlatego, że jest związany bardzo mocno z ziemią radomszczańską, naszym regionem. Mamy ulicę jego imienia, a także wiele monumentów, chociażby pomnik żołnierzy wyklętych, który znajduje się przed naszą szkołą. Jest to jeden z największych bohaterów Radomska. Żołnierz wyklęty, niezłomny, bohaterski, który swym postępowaniem dowiódł iż Bóg, honor i ojczyzna stoją ponad wszelkimi siłami. Podczas waszej pracy, napotkaliście na jakieś trudności w pozyskiwaniu informacji o Warszycu? Były one dla Was łatwo dostępne? – Szukanie informacji rozpoczęło się od przeczytania książki autorstwa dr Tomasza Toborka pt.”Warszyc wyklęty bohater”. W ten sposób mieliśmy styczność z materiałami z Instytutu Pamięci Narodowej oddziału łódzkiego. Ta książka bazuje na materiałach zebranych przez IPN. Poszukiwaliśmy również informacji w terenie. I tak dotarliśmy do ks. Tomasza Kordeli z Rzejowic, gdzie przedstawił nam wiele informacji dotyczących Stanisława Sojczyńskiego. Mieliśmy również możliwość rozmowy z jednym z członków rodziny Warszyca. Wywiadu udzielił nam dr Tomasz Nowak – prezes Polskiego Towarzystwa Historycznego w Radomsku. Niewątpliwie największym zaszczytem było spotkanie z kapitanem Michałem Ciesielskim ps. “Michał” – kombatantem z Szarych Szeregów. Dlatego też rozmowa z naocznym świadkiem tamtych wydarzeń była dla nas niezwykle fascynująca. Dowiedzieliśmy się faktów, których kapitan Ciesielski był świadkiem. Podjęliśmy też współpracę z Danutą Zawadzką ze Stowarzyszenia Teatr Źródło w Radomsku, która wielokrotnie wystawiała na deskach teatru, sztukę poświęconą Warszycowi. Otrzymaliśmy zgodę na wykorzystanie fragmentów tej sztuki i filmu pt. “Do winy się nie poczuwam”. Odbyliśmy rozmowę z Pawłem Wąsem pracownikiem łódzkiego IPN-u z Oddziału Działań Historycznych. Mieliśmy również zaszczyt gościć u poseł na Sejm Anny Milczanowskiej. Wśród planowanych jeszcze spotkań, jest to z prezydentem Radomska, Jarosława Ferenca i staramy się dodatkowo o wywiad z doktorem Tomasem Toborkiem, bo to głównie on zajmuje się badaniem sylwetki Sojczyńskiego. Pomnik Żołnierzy Wyklętych w Radomsku Jaka była skala trudności z dodarciem do tych wszystkich wspomnianych osób? – Teraz z perspektywy czasu, kiedy udało się z tyloma osobami porozmawiać uważam, że nie było aż tak trudno. Natomiast niewątpliwie musieliśmy poszukać, zasięgnąć opinii wielu ludzi, by zgłębić tę wiedzę. Była to swego rodzaju ścieżka, po której podążaliśmy. Powoli zdobywaliśmy wiedzę, po aby zdobyć wystarczającą partie materiału, aby realizować nasz film. Czym dla Was osobiście jest udział w takim projekcie? – Jest to dla nas wielkie i niezapomniane przeżycie. Jako mieszkańcy Radomska, znaliśmy pewne rzeczy z życiorysu Warszyca. Natomiast praca nad tym filmem poszerzyła tą wiedzę. Poznaliśmy wielu fascynujących ludzi. Osobiście rozmowa z kapitanem Ciesielskim z pewnością zapadanie nam na długo w pamięci. Zagłębienie się przez takie badania historyczne w życie Warszyca było niesamowite, bo fakty zbieraliśmy nie tylko przez literaturę, lecz przez własne doświadczenia i badania. Czy nad wyborem bohatera długo się zastanawialiście? Braliście może pod rozwagę jakiś innych żołnierzy? – Od razu wiedzieliśmy, że to musi być Warszyc, jeden z największych bohaterów Radomska. A jakie wartości według was reprezentował Warszyc? – Trzy podstawowe wartości, zawarliśmy w tytule naszego filmu. To: wyklęty – władza ówczesna, komunistyczna i sowiecki okupant starali się zniszczyć takich ludzi, którzy próbowali walczyć o wolną, demokratyczną Polskę. Starano się zatrzeć wszelki ślad po takich osobach. Na szczęście teraz możemy o nich swobodnie mówić, uczyć się, czy chociażby realizować projekty takie, jak nasz. Niezłomny – nie poddał się naporowi ze strony polskich stalinistów i ZSRR, nie złożył broni, lecz walczył dalej. Podobnie, jak wcześniej nie poddał się nazistowskiemu okupantowi. Natomiast później, jak się okazało musiał walczyć o swoje dobre imię, choć wykazał się ogromnym heroizmem. Bohaterski – udział Sojczyńskiego w wielu walkach, potyczkach partyzanckich, staraniach o wyzwolenie Polski, najpierw spod jarzma III Rzeszy następnie ZSRR. Wśród wartości, które reprezentuje Warszyc to Bóg, honor i ojczyzna, co widać w całym jego życiorysie. Wspominał bowiem, że jeśli upadnie na kolana to tylko przed Bogiem. O honor walczył nie tylko swój, ale też swoich towarzyszy broni. A bój o ojczyznę toczył przez całe swoje życie. Pomnik Żołnierzy Wyklętych w Radomsku Czy podczas przygotowań do projektu spotkaliście się z negatywnymi opowieściami bądź postawami wobec Warszyca? – Nie było czegoś takiego. Społeczeństwo w pełni popiera swojego bohatera regionalnego. Stoi murem za nim i pielęgnuje pamięć o nim. Od kiedy trwają przygotowania do projektu? – Przygotowujemy się od 15 marca i prace cały czas trwają. Staramy się jeszcze poszukiwać osób, które urozmaiciły by nasz materiał. Trochę czasu jeszcze zostało, więc mamy nadzieję, że się nam uda. Możecie zdradzić rąbek tajemnicy na temat tego, jaki jest Wasz pomysł na film? – Film wstępnie jest zatytułowany “Warszyc – wyklęty, niezłomny, bohaterski”. Jego realizacja polega przede wszystkim na podążaniu śladami Warszyca, a więc odwiedzamy miejsca, gdzie nasz bohater przebywał, walczył, z którymi jest w pewien sposób związany. I w tych lokacjach opowiadamy o jego fascynującym życiorysie. To może teraz zdradzicie, czy planujecie swoją przyszłość już w dorosłym życiu wkroczyć na scenę polityczną i zdobyć mandat poselski, by zasiąść w sejmie na dłużej? – Udzielamy się społecznie na wielu płaszczyznach. Myślę, że na chwilę obecną moglibyśmy sobie z tym poradzić. Jednak póki co, naszym priorytetem jest ukończenie liceum, zdobycie wykształcenia, ale sądzę że w działalności społecznej na pewno pozostaniemy. A czy uda się dzięki temu dostać do ław poselskich, to czas pokaże. Życzę powodzenia z projektem i dziękuję za rozmowę. Dziękujemy. Dzięki uprzejmości uczniów, prezentujemy poniżej we fragmencie biogram przez nich przygotowany, a opisujący bliżej życiorys Stanisława Sojczyńskiego, ps. “Warszyc” “Stanisław Sojczyński urodził się 30 marca 1910 roku w Rzejowicach w miejscowości nieopodal Radomska. (…) Spokojnie życie Sojczyńskiego, jakie wiódł, zostało zachwiane 1 września 1939 roku. Wraz z bestialskim atakiem III Rzeszy na Rzeczpospolitą, „Warszyc” objął dowództwo nad podobwodem Rzejowice. Było to najbardziej operatywny podobwód, dzięki czemu nasz bohater w październiku 1942 roku został doceniony, poprzez awansowanie na stopień porucznika, mianowanie zastępcą komendanta Obwodu Radomsko AK, a także szefem Kierownictwem Dywersji. Jednym z najsłynniejszych epizodów radomszczańskiej partyzantki Armii Krajowej jest dokonanie w nocy z 7 na 8 sierpnia 1943 roku szturmu na więzienie gestapo. (…) Jego gloria odbiła się szerokim echem, nawet w Europie Zachodniej. Dowódca podobwodu Rzejowice otrzymał niebawem najwyższe polskie odznaczenie wojskowe – order Virtuti Militari. Od końca II wojny światowej działał w utworzonym Konspiracyjnym Wojsku Polskim. Działalność „Warszyca” w tej organizacji miała na celu walkę o wolną, niepodległą i suwerenną Polskę poprzez pokonanie komunistów i protekcji ZSRS. 19 grudnia 1946 roku wraz z pięcioma najbliższymi współpracownikami został zamordowany przez stalinowskich zbrodniarzy. Do dzisiejszego dnia nie wiadomo, gdzie pozostawiono ciała.” Pomnik Żołnierzy Wyklętych w Radomsku Kilka słów o SDiM Inauguracyjna sesja Sejmu Dzieci i Młodzieży odbyła się 1 czerwca 1994 roku z inicjatywy Kancelarii Sejmu oraz Janiny Ochojskiej – prezesa Polskiej Akcji Humanitarnej. W ławach Sali Plenarnej Sejmu zasiedli wtedy posłowie i posłanki wyłonieni w konkursie dla uczniów szkół podstawowych i średnich. Tematem pierwszej sesji SDiM była wojna jako zagrożenie szczęśliwego dzieciństwa. Zagadnienie to stanowiło odpowiedź na trwające wówczas działania wojenne na terenie byłej Jugosławii, które przerodziły się w najbardziej krwawy konflikt w Europie od zakończenia II wojny światowej. Tej materii poświęcono pierwsze obrady SDiM. Ogłoszono wówczas „Apel przeciwko wojnie w byłej Jugosławii”. Należy też wspomnieć, że SDiM było to pierwsze tego typu przedsięwzięcie w Europie, które ma już swoje liczne odpowiedniki w innych krajach. Obecnie dziecięco-młodzieżowe parlamenty działają w: Portugalii, Francji, Wielkiej Brytanii, Finlandii i Czechach. CZYTAJ TEŻ: Akcja “Pascha – Z miłości do wolności”. Kup ciasto i pomóż przygotować śniadanie wielkanocne dla uchodźców z Ukrainy Chcesz być na bieżąco - zainstaluj naszą aplikację na swoim telefonie! Darmowa aplikacja dostępna do ściągnięcia na Androida, oraz iOS w skelpach Google Play i App Store Wykorzystując to, że są wakacje i mój syn właśnie skończył 8 klasę, już po raz kolejny postanowiliśmy opisać Wam miniony rok szkolny w formie wywiadu. :) Pamiętajcie, że wszystkie przekazane informacje dotyczą szkoły, w której uczy się mój syn. W innej szkole może być trochę inaczej, tak samo w innym mieście czy stanie. Zaczynajmy! ———————————————– Ja: Skończyłeś 8 klasę, czyli Middle School (polskie gimnazjum). Teraz idziesz do 9 klasy, czyli już High School (polskie liceum). Wiem, że idziesz do tej samej szkoły. Mój syn: Tak, jest to fajne, ponieważ znam już większość osób z mojego rocznika i prawdopodobnie będę ich znał do końca High School. Poza tym nauczyłem się kampusu i nie będę się musiał uczyć nowego miejsca, czuję się tam jak w domu i znam dużo nauczycieli. W tej szkole spędziłeś już 3 lata. Zauważyłeś różnice od kiedy zacząłeś do niej uczęszczać? Wiem, że ostatnio coś w niej remontowali. Tak, ostatnio było dużo remontów. Odnawiali budynki i wiem, że będą budować niedługo kolejny budynek. A jakie zauważyłeś różnice między nauką w 7 i w 8 klasie? W 8 klasie było trudniej i więcej nauki, trudniejsze testy i więcej pracy domowej. Wydawało mi się jednak, że nauczyciele byli bardziej wyluzowani. Przez to, że byliśmy już starsi, to traktowali nas bardziej jak równych sobie. Podobno w High School jest jeszcze lepiej pod tym względem. Czy miałeś jakieś nowe przedmioty w porównaniu z 7 klasą? US History (zamiast Civics), Life Science (zamiast Physical Science). Czego uczyłeś się na US History i na Life Science? Na US History uczyliśmy się od samego początku historii Stanów Zjednoczonych, od pierwszej kolonii aż do II Wojny Światowej. Uczyliśmy się też sporo ekonomii i geografii związanej z historią USA. Na Life Science uczyliśmy się o roślinach, zwierzętach, anatomii człowieka. Jaki był Twój ulubiony przedmiot w 8 klasie? Hiszpański, bo ogólnie lubię języki i nie miałem w ogóle problemu z hiszpańskim. Było mi łatwo. A jakiego przedmiotu najbardziej nie lubiłeś? Chyba angielskiego. Samego przedmiotu nie lubiłem, ale miałem super grupę, dlatego się tym tak bardzo nie przejmowałem. Dlaczego nie lubiłeś angielskiego? Ponieważ był to nudny, najmniej interesujący przedmiot. Było dużo gramatyki, nowych słów. Wolę np. historię, gdzie się uczyłem dużo nowych rzeczy, a w angielskim wydawało mi się, że nauczyłem się mniej nowych rzeczy. Opowiadałeś mi, że dzieci się ogólnie zmieniły w 8 klasie, że stali się bardziej dorośli. ;) Tak, ogólnie zmienili się wszyscy, jako osoby. Pojawiły się pary. Dowiedzieliśmy się też, kto jest gejem. No właśnie. Niesamowite jest to, że praktycznie wszyscy to akceptują i tacy uczniowie nie boją się tego pokazać. Byłoby bardzo źle odbierane, gdyby ktoś tego nie tolerował. Tak. Każdy to akceptuje i jest to normalne. Nikt nie ma z tym problemu. Wiem, że zacząłeś w 8 klasie nowy sport. Możesz o tym nam opowiedzieć? Tak. Widać było, że ogólnie większość moich kolegów i koleżanek bardziej angażowała się w sport. Jak się jest dobrym w sporcie, ułatwia to dostanie się na dobrą uczelnię. Ja zacząłem biegać. Dołączyłem do szkolnej drużyny lekkoatletycznej. Biegałem głównie 800m w zawodach międzyszkolnych. Teraz przez wakacje zacząłem treningi z moją przyszłą drużyną biegową z High School. Wiem, że nie będziesz biegał w swojej szkole, tylko będziesz jeździł do innej. Tak, moja szkoła nie ma sportów w High School, dlatego ja i moi koledzy, którzy biegają, będziemy jeździć po lekcjach do innego High School, które ma najlepszą drużynę biegową w Sarasocie. No właśnie. Martwiliśmy się tymi codziennymi dojazdami, bo szkoły te są dosyć daleko od siebie. Ale wiemy, że prawdopodobnie będziecie jeździć jednym samochodem ze starszym kolegą, który ma prawo jazdy. Będę kończyć szkołę o 1, a treningi będą o Także będę zostawał trochę w szkole, odrabiał lekcję, albo zapiszę się do klubu. A potem będziemy jechać jednym samochodem. Rozmawiałem z innymi, że z mojej szkoły będzie jeździło na treningi kilka osób, w tym jedna albo dwie mają prawo jazdy, dlatego będziemy się z nimi zabierać. Wy będziecie mnie musieli odebrać dopiero po treningu, który będzie się kończył jakoś po 4 po południu. Bardzo nam ten plan odpowiada. ;) W 8 klasie mieliście jedną wycieczkę. Wiem, że Ci się bardzo podobało. Możesz o niej opowiedzieć? Byliśmy pod koniec roku szkolnego w Universal Orlando Resort. Byłem w grupie 5-osobowej. Opiekowała się nami mama jednego z kolegów, ale wyglądało to tak, że chodziliśmy sami, tylko raz na jakiś czas musieliśmy jej wysłać smsa ze zdjęciem nas wszystkich, żeby zobaczyła, że wszystko jest ok. Sami korzystaliśmy z atrakcji, sami szliśmy na lunch i kolację. Było bardzo fajnie. To była moja najlepsza wycieczka szkolna. Rok szkolny dobiegł końca. Pod koniec mieliśmy sporo przygotowań do High School, o czym pisałam wcześniej. Musieliśmy wybrać odpowiednią ścieżkę nauki w kolejnych klasach. Jak Ty do tego podchodzisz? Nie boisz się nowych wyzwań w High School? Nie, niczego się nie boję. Jest to dla mnie w pewnym sensie ekscytujące, ponieważ będę się przygotowywał do studiów. No właśnie, przez tę ścieżkę, żeby jak najwięcej skorzystać z nauki w High School i jak najwięcej mieć zaliczonych przedmiotów na studia, postanowiłeś jeden przedmiot, a dokładnie Geometrię (Geometry Honors), przerobić w wakacje. Możesz coś więcej o tym powiedzieć? Zdecydowałem się, ponieważ w wakacje mam dużo czasu i chcę sobie przyspieszyć plan przedmiotów. Poza tym większość moich kolegów też to robi. Cieszę się, że zdecydowałem się to zrobić, ponieważ mogę sobie włączyć komputer i robić to kiedy chcę i wszystko robię moim tempem. Jak dokładnie wygląda taka nauka online? Loguję się do sarasockiej wirtualnej akademii i po prostu mam listę wszystkich lekcji, które muszę zrobić. Cały przedmiot podzielony jest na 2 wielkie segmenty. Po każdym segmencie jest bardzo duży test i projekt do zrobienia. Właśnie skończyłem pierwszy segment i muszę czekać aż nauczycielka sprawdzi mi projekt i wtedy będę miał dostęp do drugiego segmentu. Oprócz tego są mniejsze moduły (w sumie 7), po których są testy oraz poszczególne lekcje z krótkimi testami pod koniec każdej lekcji. Ile trwa taka jedna lekcja? Od pół godziny do godziny. Kiedy musisz skończyć ten przedmiot? Do końca wakacji, bo na początku roku szkolnego będę miał w szkole test z całego przedmiotu. Muszę zaliczyć ten test, bo inaczej nie będę miał zaliczonego przedmiotu i żeby dalej iść ścieżką nauki matematyki, będę musiał ten przedmiot powtarzać. I wtedy cały mój wcześniejszy plan się rozpadnie. Życzę Ci w takim razie powodzenia! Dziękuję. ;) Wiem, że w wakacje masz jeszcze inne rzeczy do zrobienia do szkoły. Co to jest? Muszę przeczytać dwie książki, na jęz. angielski (i muszę odpowiedzieć na pytania do tej książki) i na geografię. Wyrobisz się ze wszystkim? Tak, na pewno się wyrobię. Mam jeszcze dużo czasu. Wiem, że oprócz nauki, również dużo ćwiczysz w wakacje. Zacząłeś profesjonalne treningi z biegania. Jak często masz takie treningi i jak one wyglądają? Mam treningi 5 razy w tygodniu: w poniedziałek, wtorek, środę, czwartek i sobotę. W poniedziałek biegamy w jednym z parków, gdzie jest górka do biegania/spacerowania. Biegamy po górce i w okolicach, robimy zazwyczaj ćwiczenia rozciągające (np. jogę) i siłowe. We wtorek jeździmy zazwyczaj na plażę, gdzie biegamy i chodzimy na bosaka po piasku. W środę mamy zajęcia w klubie bokserskim. Zawsze to trwa 45 minut. Jest to najbardziej wyczerpujący trening w tygodniu. Po środku jest ring do boksowania, a naokoło są różne przyrządy do ćwiczeń. Mamy stacje, czyli co kilka minut wymieniamy się miejscami. Na każdej stacji jest inne ćwiczenie. Na dwóch ścianach wiszą monitory, na których jest tabelka z naszymi imionami i zaznaczone, na której stacji powinniśmy być w danym momencie. W czwartek ćwiczymy w centrum Sarasoty. Biegamy i robimy ćwiczenia na technikę biegania, np. jak prawidłowo stawiać stopy i jak wysoko podnosić kolana. W sobotę rano jedziemy na kolejną plażę i biegamy trochę dłużej niż zwykle i po bieganiu robimy ćwiczenia siłowe. Warto zaznaczyć, że za te treningi nic nie płacimy! Są one prowadzone przez trzech bardzo dobrych trenerów, którzy mają ogromne doświadczenie w różnych obszarach. Tak, to prawda. Są to osoby, które kochają biegać i moim zdaniem oni po prostu chcą nam pomóc osiągnąć jak najlepsze wyniki. Dla nich to też jest osiągnięcie jeśli ich podopieczni osiągają sukcesy. W takim razie ja życzę Ci osiągnięcia jak największych sukcesów zarówno w bieganiu jak i w nadchodzącym roku szkolnym! :) Dziękuję bardzo. :D zapytał(a) o 14:33 Chory kolega z klasy ? Ciągle mi moim koleżanką i kolegą dokucza , koledzy nie zwracają na to szczególnej uwagi jak to chłopcy , ale ja i moje koleżanki to się go normalnie boimy , np. dziś mówił na nas ze mamy [CENZURA].. ą psychikę że powinnyśmy iść z tej szkoły ... a w piątek podszedł do jednej z nas i powiedział ze ją zgwałci -,- dziś wszedł za mną i koleżanką Adą do damskiej łazienki i zaczął jakoś skakać .. na lekcji ostatnio zdjął buty i robił w jednym dziury cyrklem " żeby nie śmierdziały" jednego buta położył na środku klasy pani się wnerwiła i wyrzuciła buta do kosza a on do pani ze zaraz jej trepa zdejmie i przez okno wywali i ze kupiła te buty w lumpeksie ( to są na prawde drogie i porządne buty ) i ze wgl. ubiera się w lumpeksie .. ale wymyśla ze mamy mu jakieś odszkodowania płacić ..On nie ma rodziców , zgineli gdzieś tam mieszka u wujka i cioci , nasza wychowawczyni dziś nam powiedziała ze on ma zepsutą psychike i ze jest po " przeżyciach" ja rozumiem to , próbowałam to ignorować co do mnie mówi co robi ale ja już nie moge dłużej , jak widzi ze nie zwracam uwagi na to co mówi to chodzi za mną na przerwach. wgl. pyskuje do nauczycieli " a oni jak to mówią nie mogą go wywalić " ja już nie daje rady dziś ze dwa razy płakałam w szkole bo dziś przeginał , czy to normale ze chłopak wchodzi za tobą i koleżanką do damskiej łazienki i skacze i coś tańczy ? raczej nie . Moja mama ma iść na rozmowe z wychowawcą i ciocią tego "kolegi" ale ona mi nie wierzy co on mi robi bo jak w wakacje przychodził do mnie bez problemu wgl. był grzeczny więc mama myśli ze w szkole też taki jest i ze to my wszyscy mu dokuczamy , w wakacje jeszcze do mnie zadzwonił zebym gdzieś z nim wyszła ... to jest masakra ja już nie moge ! ; / co byście zrobili ? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 19:01: oj to ciężki przypadek...z jednej strony masz go dosyć, uważasz go za psychola i najlepiej cała klasa chciałaby go za bruk wyrzucić, ale z drugiej strony współczujesz mu, bo stracił rodziców, mieszka ze stryjami i źle się przez to zachowuje. takie...nieokreślone zachowanie. starasz się być dla niego wyrozumiała i podchodzisz do tej sprawy poważnie, ale on zachowuje się jak gówniarz...i ciebie to naprawdę wkurza i denerwuje...rozumiem cię. też mam podobny przypadek. mam w klasie kolegę, który stale wszystkim docina, wszystko komentuje i się śmieje perfidnie z czyjegoś niepowodzenia. ale część osób go toleruje. mówię część, bo nie wszyscy rozumieją jego sytuację...jest poważnie chory, ale nikt nie wie na co...tak więc ja i moja kumpela zaprzyjaźniłyśmy się z nim. dużo się śmiejemy, pomagamy sobie, bardzo sobie pomagamy...także zastanów się. może wartowałoby się z nim zakumplować? oczywiście nie mówię, że za pierwszym razem wszystko będzie pięknie, ale od czegoś trzeba zacząć. powodzenia!sorcia, że takie długie, ale chcę ci pomóc...;) Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 14:38 może postaraj się z nim porozmawiać i powiedz mu że to nie jest miłe dla ciebie , że się zmienił . Uważasz, że ktoś się myli? lub Scenariusz zajęć dla dzieci 3-4 letnich „Jestem dobrym kolegą”Nauczyciel : Anna DobrzyńskaZaproszeni goście: Dyrektor Barbara LisData: 2013Podstawa programowaAd 1, p. 2przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;Ad 1, wie, że nie należy chwalić się bogactwem i nie należy dokuczać dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach, a także, że nie należy wyszydzać i szykanować innych;Ad 3, p. 1 zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;Ad 5, p. 3 jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich możliwości, jeżeli jest dzieckiem mniej sprawnym ruchowo;Ad 7, p. 2 odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską).Ad 9, p. 2 odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską).Ad 13, p. 4 rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;Ad 14, potrafi określić kierunki oraz miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki;Cele ogólne§ rozwijanie umiejętności zgodnego współżycia w grupie§ podkreślanie znaczenia przyjaźni w życiu człowieka§ znajomość prostych technik plastycznych§ sprawność fizyczna§ umuzykalnianie i wyrażanie emocji poprzez śpiew i taniec§ umiejętność formułowania krótkich wypowiedzi na dany tematCele szczegółowe§ zgodnie współżyje z kolegami z grupy§ jest empatyczne§ wie jak ważną rolę w życiu odgrywa przyjaźń§ potrafi formułować krótkie wypowiedzi na dany temat§ jest muzykalne§ jest sprawne fizyczne§ potrafi wypowiadać się w różnych technikach plastycznychMetody pracyCzynna, aktywizująco twórcza (kula śniegowa), oglądowa, słuchowaFormy pracyGrupowa, indywidualna, zbiorowa, binarnaŚrodki dydaktyczneWycięte serca, kartki z bloku technicznego, szary papier, pastele, pudełka, złota i srebrna kula, tekst opowiadania M. Molickiej „Bajka o dwóch ołówkach”, płyta cd z utworem „Dwóm tańczyć się zachciało”Przebieg zajęć1. Zabawa integracyjna „Oto mój kolega” – zadaniem każdego dziecka jest opisanie i przedstawienie jednego kolegi z grupy. 2. Słuchanie opowiadania M. Molickiej „Bajka o dwóch ołówkach”.W pewnym piórniku mieszkały równo ułożone ołówki. Były kolorowe, tylko jedne był zwykły, szary. Tuż obok niego znajdował się wspaniały ołówek dwukolorowy: czerwono-niebieski. Ołówki zawsze przebywały razem, czy to leżąc obok siebie w piórniku, czy ścigając się i kreśląc wzory na papierze. Bardzo lubiły się tak razem bawić. Szary rysował kontury, a dwukolorowy wypełniał je barwami. Inne kolorowe chciały się przyjaźnić z dwukolorowym, ale on wolał szary. - Co to za zwyczaje?- szeptały oburzone, że dwukolorowy przyjaźni się z takim zwyczajnym. - To nie wypada!- powtarzały. Ale dwukolorowy nie słuchał tego gadania, szarak zresztą też. Obydwa przecież bardzo się pewnego razu wydarzyło się nieszczęście straszne: dwukolorowemu złamały się grafity! - Będzie do wyrzucenia-szeptały między sobą ołówki, z satysfakcją przekazując sobie tę wieść. Dwukolorowy bardzo się zasmucił, szarak jeszcze bardziej. - Jak mu pomóc, co robić?- pytał sam siebie-Nie pozwolę by taki wspaniały ołówek został przyjaciela na plecy i pomaszerował szukać lekarza ołówków. Długo szukali pomocy. Szary ołówek był bardzo zmęczony, co chwilę odpoczywał. Nareszcie znalazł bardzo starą temperówkę. - Spróbuję wam pomóc-rzekła, i bardzo ostrożnie zabrała się do Uff, już po zabiegu-powiedziała- Udało się, jesteś wprawdzie krótszy, ale nadal pięknie możesz rysować, co tylko zechcesz. - Naprawdę?- spytał z niedowierzaniem dwukolorowy. - Pomogłam tobie, ale największą przysługę oddał ci twój przyjaciel, szary E, tam-powiedział szarak zawstydzony tą pochwałą-My jesteśmy prawdziwi przyjaciele, on nie zdradził naszej przyjaźni dla innych, kolorowych, więc ja...- tutaj zaczął się jąkać bardzo nic nie powiedział, tylko przytulił się do niego. Wróciły razem do piórnika. 3. Rozmowa nt bohaterów bajki i nt przyjaźni: - Jak wyglądały ołówki leżące w piórniku? - Jak nazwiemy to, co łączyło ołówek szary i dwukolorowy? - Jak inne ołówki mówiły o tej przyjaźni? - Co zrobił ołówek szary, gdy przyjaciela spotkało nieszczęście? - Jakie cechy charakteru miał ołówek szary, a jakie były ołówki kolorowe? - Kto to jest przyjaciel? - Po czym można poznać prawdziwą przyjaźń? - Po co jest nam potrzebna przyjaźń? - Czym kierujemy się przy wyborze przyjaciela? - Kto zasługuje na naszą przyjaźń? - Jak należy postępować ,aby być dobrym przyjacielem? - Co warto zrobić, gdy pokłóciliśmy się z przyjacielem?4. Zabawa dydaktyczna "Wędrujące serca". Dzieci otrzymują kolorowe serca i kartkę papieru, układają serduszka na kartce, zgodnie z poleceniem nauczyciela, np.: "połóż serduszko w prawym górnym rogu kartki", "połóż serduszko w lewym dolnym rogu kartki" Zabawa ruchowa rozbudzająca zaufanie do partnera: "Ratuj". Dzieci dobierają się w pary i spacerują po sali w różnych kierunkach w taki sposób, że jedno idzie przodem, a drugie w niewielkiej odległości za nim. Na zawołanie "Ratuj!", dziecko idące z przodu lekko osuwa się do przysiadu, a zadaniem partnera jest podtrzymanie go, aby nie zdążyło przykucnąć. Po pewnym czasie następuje zamiana Zabawa „Nie szata zdobi człowieka” - Dzieci zostają podzielone na dwie grupy. Otrzymują do wyboru pudełka z taką samą zawartością, ale jedno zapakowane ładnie, a drugie brzydko. Każda z grup rozpakowuje pudełko, w którym są dwie błyszczące kulki. Następuje porównanie zawartości, po czym stwierdza się, że najważniejsze w człowieku jest to co niewidoczne: charakter, stosunek do innych, jakiś Taniec „Dwóm tańczyć się zachciało” –dzieci tańczą w parach wyrażając treść Mimiką i gestem. 8. Zabawa słowna „Lubię Cię za to, żę...” – dzieci losują karteczki z imieniem kolegi z grupy (nauczyciel pomaga odczytac napis), o którym muszą powiedzieć coś miłego kończąc zdanie : „Lubię Cię za to, żę...”9. Praca plastyczna „Portret kolegi” – dzieci wspólnie na szarym papierze rysują pastelami portrety kolegów z grupy.

wywiad z kolegą z klasy